Το εγώ, το υπερεγώ και οι συμβουλές της Δέσποινας

Το εγώ, το υπερεγώ και οι συμβουλές της Δέσποινας

Σήμερα θα ήθελα να σας μιλήσω για Ψυχολογία και τη σχέση του Εγώ, του Υπερεγώ και του Εκείνου με τις συμβουλές που μας δίνουν οι γύρω μας. … Πλάκα κάνω, απλά είχα μια συζήτηση με την αδερφή μου και εμπνεύστηκα.
εσωτερικοί διάλογοι

Έχετε ακούσει φαντάζομαι ότι μέσα μας έχουμε ένα παιδί, ένα ενήλικα και κάτι σαν την γνώμη της κοινωνίας. Πολλές φορές όμως δεν λειτουργούν σωστά. Όταν λειτουργούν σωστά ο διάλογος είναι αρκετά μακροσκελής και πάει κάπως έτσι:
Παιδί: Ε, έχω μια ιδέα!
Ενήλικας: Τι είναι πάλι; Μ’ έχεις πρήξει με τις ιδέες σου…
Παιδί: Αυτή είναι καλή άκου: Θα ψάξω δουλειά στο εξωτερικό…
Ενήλικας: Πας καλά; Εδώ δε βρίσκεις στο εσωτερικό θες και εξωτερικό τρομάρα σου!
Παιδί: Μα γιατί; Κλαψ κλαψ, όλο με κάνεις να νιώθω άχρηστη!
Ενήλικας: Είσαι άχρηστη, είσαι παιδί.
Κοινωνία: Έι, μη μιλάς έτσι στο μικρό. Έχει κι αυτό δικαιώματα, άνθρωπος είναι!
Ενήλικας: Σιγά ρε, μίλησε και η Πρέσβειρα Καλής Θέλησης του ΟΗΕ…
Κοινωνία: Μικρό, πώς σου ‘ρθε να ψάξεις δουλειά στο εξωτερικό;
Παιδί: Είναι ωραία, σου δίνουν πολλά λεφτά και δεν πειράζει που βρέχει, θα αγοράσω ένα αδιάβροχο με όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου!!
Ενήλικας: Σιγά μην αντέξεις μακριά από τη μαμάκα σου…
Κοινωνία: Και τι δουλειά ψάχνεις;
Παιδί: Δε με νοιάζει ό,τι δουλειά να ‘ναι. Στο κάτω κάτω ας φύγω κι ας είναι και για σερβιτόρα.
Ενήλικας: Βλακείες. Κάτσε στ’ αβγά σου και περίμενε μήπως σε βολέψει σε καμιά θεσούλα ο μπαμπάκας σου.
Κοινωνία: Τι θέσεις νομίζεις ότι υπάρχουν σήμερα; Ούτε για καθαρίστρια δεν μπαίνει.
Παιδί: Εγώ θέλω να φύγω, να φύγω, να φύγω. Και δε θα μου αλλάξετε γνώμη ό,τι και να πείτε!!
Ενήλικας. Φύγε να δούμε τι θα καταλάβεις. Εγώ όμως δεν το κουνάω. Ελλαδάρα φορέβερ!
Παιδί: Σκασίλα μου, μην έρχεσαι . Έτσι κι αλλιώς δε μου προσφέρεις και καμιά τρομερή βοήθεια.

Και πάει λέγοντας. Όταν όμως δεν λειτουργούν σωστά αυτές οι τρεις πλευρές του εαυτού μας, ο διάλογος είναι πολύ πιο σύντομος και ίσως όχι τόσο εποικοδομητικός.
Παιδί: Ε, έχω μια ιδέα!
Ενήλικας: Τι είναι πάλι; Μ’ έχεις πρήξει με τις ιδέες σου…
Παιδί: Αυτή είναι καλή άκου: Θα ψάξω δουλειά στο εξωτερικό…
Ενήλικας: Α, τέλειο! Καλά πώς το σκέφτηκες;; Ε, Κοινωνία, άκου αυτό: η μικρή θα φύγει για δουλειά στο εξωτερικό.
Κοινωνία: Τέλεια!
Ενήλικας: Τέλεια!
Παιδί: Τέλεια!

Και τελειώνει η υπόθεση. Καμιά φορά, το ρόλο του ενήλικα παίζει κάποιος πραγματικός ενήλικας απ’ το περιβάλλον μας. Μας κάνει ερωτήσεις για το πώς ακριβώς και τι και γιατί, και εμείς νιώθουμε λίγο σαν να μας κάνει ανάκριση ή να μας κατακρίνει. Αλλά δεν είναι έτσι. Ακόμα κι αν φαίνεται ότι δεν εγκρίνει τις επιλογές μας, οι ερωτήσεις και οι συμβουλές είναι για να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε καλύτερα τι πάμε να κάνουμε. Και εκεί φαίνεται πόσο σίγουρος και πόσο κατάλληλα προετοιμασμένος είσαι. Αν μόλις κάποιος σου φέρει ένα άσχημο παράδειγμα ή σου πει «Κατά τη γνώμη μου κάνεις λάθος, ίσως πρέπει να το ξανασκεφτείς», εσύ αλλάξεις γνώμη και συμφωνήσεις, τότε μάλλον δεν ήσουν και τόσο σίγουρος. Αν όμως δεις τις ερωτήσεις ως προβλήματα που μπορείς να αντιμετωπίσεις έγκαιρα τότε απλά θα προετοιμαστείς καλύτερα για οτιδήποτε μπορεί να σου προκύψει.

Μην νιώθετε λοιπόν ότι η μαμά σας, ο φίλος σας ή η αδερφή σας σας κολλάνε στον τοίχο μόλις σας κάνουν δυο ερωτήσεις παραπάνω. Ίσως θέλουν απλά να σιγουρευτούν πώς ό,τι έχετε αποφασίσει το έχετε κάνει μετά από ώριμη σκέψη και δεν κάνετε σπασμωδικές κινήσεις. Αντί να μαλώσετε, πάρτε τους στα σοβαρά και ευχαριστήστε τους. Για την αγάπη και το ενδιαφέρον που σας δείχνουν.

1 Σχόλια

  1. Παρακαλώ, δεν κάνει τίποτα! Οι διάλογοι όλα τα λεφτά!Ειδικά ο δεύτερος!Τέλεια!Τέλεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
Δημοσίευση σχολίου
Νεότερη Παλαιότερη
Some text.