Νύχτα, με το τετράδιο στα γόνατα και το παράθυρο ανοιχτό

Νύχτα, με το τετράδιο στα γόνατα και το παράθυρο ανοιχτό

Έπεται η φλυαρία της χθεσινής νύχτας... καλύτερα να τη συνοδεύσετε με λίγη μουσική.

Κοιτάζω το χαρτί που απλώνεται κάτω απ' την πένα μου. Οι ευθείες γραμμές χαράζουν την πορεία τους, μια ίσια πορεία σ' έναν κόσμο γεμάτο ανισότητες. Μήπως παραείμαι ευαίσθητη; Δεν έχω κάτι να γράψω. Σπαταλάω το χρόνο μου, το χρόνο σας, μελάνι και χαρτί, προσπαθώντας να γεμίσω το κενό του τετραδίου, ελπίζοντας πως κάποτε θα βρω μια λύση και για το κενό της άγραφης ακόμα ψυχής μου. Νύχτα είναι. Όμως δε νοιώθω μοναξιά. Μια παράταιρη αίσθηση οικειότητας...
Οι ήχοι της νύχτας, τα λιγοστά φώτα εδώ κι εκεί, οι άτακτες σκέψεις που διασχίζουν το μυαλό , όπως τ' αεροπλάνα διασχίζουν τον ουράνιο θόλο. Παράταιρη, ναι. Γιατί έχω πολύ καιρό να νιώσω οικειότητα, παρόλο που μένω σ' ένα σπίτι δίπλα σ' ανθρώπους που λέγονται "δικοί μου".

Τρία τσιμπήματα στ' αριστερό μου πόδι απόψε. Να ήταν το ίδιο κουνούπι, που ξαναγύρισε για να μ' εκδικηθεί για κάποιο λόγο που εφηύρε ώστε να μη νοιώσει ενοχές; Ανοησίες. Παρανοϊκές ιστορίες της νύχτας. Φοβήθηκα τα κουνούπια απόψε κι έβαλα λίγο ξίδι σε τρία μπλε καπάκια. Έθεσα τα όριά μου. Δεν ξέρω αν είναι αρκετό, αν καταφέρει να τα κρατήσει μακριά μου. Νομίζω ότι αυτό κάνω γενικότερα, θέτω όρια και περιορίζομαι στο σκοτάδι του μυαλού μου. Κι ίσως ακόμα προσπαθώ, μα με λιγότερη αφοσίωση και πίστη. Χάνεται η αφοσίωση κι η πίστη αν δεν τις τροφοδοτείς. Κι εγώ πια δεν αντέχω να τρέφω κανένανε.
www.erofilipateraki.gr

Ένα σκυλί γαβγίζει. Άκουσε το ουρλιαχτό της γάτας κι ανησύχησε. Το απόγευμα έπαιζαν στην ίδια αυλή, τώρα κοιμούνται χώρια. Μια ιστορία μέσα στο κάθε τι. Θέλει προσπάθεια όμως. Ποια ήταν η τελευταία προσπάθεια που έκανα; Να βουτήξω απ' την προβλήτα στη θάλασσα όπως βλέπουμε να κάνουν οι κολυμβητές, με χάρη. Ή να κρατηθώ μακριά απ' τα μπισκότα στο ντουλάπι της μαμάς; Και οι δύο αποτυχημένες. Πόνος από το κεφάλι μέχρι τα πόδια στη μία περίπτωση, πόνος κι ανακάτεμα στο στομάχι μετά από δώδεκα νόστιμα μπισκότα στην άλλη. Παράλογος τρόπος να εορτάζεις που κατέβηκες στα 79 κιλά. Να προσπαθείς να ξαναφτάσεις τα 80.

Είμαι παράλογη; σκέφτομαι συχνά. Δεν ξέρω, ειλικρινά. Μήπως ο κόσμος είναι παράλογος μέσα απ' το πρίσμα της δικιάς μου λογικής; Ίσως. Συμβιβασμός. Μεγάλη λέξη. Ως πράξη δεν τον γνωρίζω και πολύ. Μα θα συμβιβαστώ απόψε. Θ' αφήσω την πένα στο γραφείο και θ' αποθέσω το κεφάλι μου με τα κοντά μαλλιά στο μαξιλάρι. Ελάτε όνειρα να με ταξιδέψετε σε κόσμους ανύπαρκτους, σε γαλαξίες μακρινούς και σε πραγματικότητες απατηλές. Ελάτε.

1 Σχόλια

  1. γράφεις πολύ ωραία όταν γράφεις για πράγματα που βιώνεις.γι αυτό και τα βιβλία σου θα είναι ακόμα καλύτερα όταν θα συνοδεύονται από πείρα της ζωής.Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
Δημοσίευση σχολίου
Νεότερη Παλαιότερη
Some text.